Tek güzel şey iyilik, başka düşler boşuna.

Biz gerçekten bir kukla sahnesindeyiz:

Kuklacı Felek Usta, kuklalar da biz.

Oyuna çıkıyoruz birer, ikişer;

Bitti mi oyun, sandıktayız hepimiz.

Yaşa, ister iki yüz, üç yüz, istersen bin sene,

Bu köhne, yıkık evden çıkıp gitmek var yine!

İster padişah, ister sokak dilencisi,

Aynı defteri biçer ölüm her ikisine.

Okunu attı mı ölüm, siperler boşuna;

O şatafatlar, altınlar, gümüşler, boşuna;

Gördük bütün insan işlerinin iç yüzünü:

Tek güzel şey iyilik, başka düşler boşuna.

Ömer Hayyam